تأثیر متفرمین بر یادگیری و حافظه‌ی فضایی موشهای الزایمری مدل استرپتوزوتوسین
نویسندگان
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: بیماری الزایمر، ارتباط نزدیکی با اختلال در سیگنالینگ انسولین مغز دارد. این بیماری، فرم خاصی از دیابت مغزی است که آن را «دیابت تیپ 3» نامیده‌اند. ازاین‌رو، بررسی نقش عوامل دارویی که می‌توانند مقاومت به انسولین نورون‌ها را بهبودبخشند، در درمان الزایمر موردتوجه ویژه قرارگرفته‌اند. متفورمین، یکی از داروهایی‌است که به‌طورگسترده‌ای، برضد مقاومت انسولین محیطی استفاده‌می‌شود. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی اثر درمانی متفورمین بر یادگیری و حافظه‌ی موشهای الزایمری مدل استرپتوزوتوسین صورت‌گرفت. مواد و روش‌ها: 56 موشِ نر ویستار(200 تا250گرم)به7 گروه کنترل، شم، تحت تیمار با استرپتوزوتوسین، تحت تیمار با استرپتوزوتوسین به-همراه سالین و تحت تیمار با استرپتوزوتوسین به‌همراه متفرمین (50و100و200میلی‌گرم بر کیلوگرم، ازطریق تزریق درون صفاقی) تقسیم‌شدند. برای القای آلزایمر، استرپتوزوتوسین (3 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به‌درون بطن‌های جانبی تزریق‌شد. تمام موش‌ها به‌کمک ماز آبی تحت آزمون یادگیری و حافظه قرارگرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان‌دادکه تزریق متفرمین، یادگیری وحافظه‌ی فضایی موشهای الزایمری را به‌صورت وابسته به دوز بهبودمی‌بخشد. به‌گونه‌ای که موشهای تحت تیمار با متفرمین در زمان کمتر و با طی مسافت کمتر، سکوی نجات را پیداکردند. متفرمین به‌صورت وابسته به دوز زمان سپری‌شده و مسافت طی‌شده در ناحیه‌ی هدف در تست، به‌خاطرآوری اطلاعات را در موشهای الزایمری افزایش داد. نتیجه‌گیری: تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین، باعث کاهش میزان یادگیری و حافظه فضایی می‌شود و پیش درمانی با متفرمین، می‌تواند یادگیری و حافظه را افزایش‌دهد و برای درمان الزایمر مفید باشد
منابع مشابه
تأثیر متفرمین بر یادگیری و حافظه ی فضایی موش های الزایمری مدل استرپتوزوتوسین
زمینه و هدف: بیماری الزایمر، ارتباط نزدیکی با اختلال در سیگنالینگ انسولین مغز دارد. این بیماری، فرم خاصی از دیابت مغزی است که آن را «دیابت تیپ 3» نامیده اند. ازاین رو، بررسی نقش عوامل دارویی که می توانند مقاومت به انسولین نورون ها را بهبودبخشند، در درمان الزایمر موردتوجه ویژه قرارگرفته اند. متفورمین، یکی از داروهایی است که به طورگسترده ای، برضد مقاومت انسولین محیطی استفاده می شود. مطالعه ی حاضر...
متن کاملاثرات نورهارمان بر ذخیره حافظه، یادگیری احترازی غیر فعال موش های الزایمری مدل با استرپتوزوتوسین
مقدمه: داروهای بنزودیازپینی خواص ضد اضطرابی و فراموشی آوری دارند، در حالی که بتاکاربولین ها به عنوان اگونیست های معکوس گیرنده های آن ها از خود خواص اضطراب زایی و افزایش میزان یادگیری نشان می دهند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات نوروهارمان بر ذخیره حافظه موش های مدل الزایمری ایجاد شده با استرپتوزوسین در مدل یادگیری احترازی غیر فعال انجام شد. مواد و روش ها: 48 سر موش نر نژاد ویستار(200 تا 250...
متن کاملاثرات تجویز مزمن نورهارمان برحافظه فضایی موش های الزایمری مدل داخل بطنی استرپتوزوتوسین
Background and Objective: Alzheimer’s disease (AD) is the most common neurodegenerative disease worldwide. At now Pharmacological treatments available only can slow down the progression of symptoms but can not treat the disease. It is established that benzodiazepines, and related agonists at the benzodiazepine site of GABA receptor, present anxiolytic and amnesic properties, whereas inverse ago...
متن کاملاثرات نورهارمان بر ذخیره حافظه، یادگیری احترازی غیر فعال موش های الزایمری مدل با استرپتوزوتوسین
مقدمه: داروهای بنزودیازپینی خواص ضد اضطرابی و فراموشی آوری دارند، در حالی که بتاکاربولین ها به عنوان اگونیست های معکوس گیرنده های آن ها از خود خواص اضطراب زایی و افزایش میزان یادگیری نشان می دهند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات نوروهارمان بر ذخیره حافظه موش های مدل الزایمری ایجاد شده با استرپتوزوسین در مدل یادگیری احترازی غیر فعال انجام شد. مواد و روش ها: 48 سر موش نر نژاد ویستار(200 تا 250 ...
متن کاملاثرات مرفین بر یادگیری و حافظه فضایی موش های سالم و آلزایمری مدل استرپتوزوتوسین
تجمع آمیلوئیدهای بتا در مغز یکی از ویژگی های پاتولوژیک بیماری الزایمر است. دوزهای پایین مرفین، می تواند حافظه را افزایش دهد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی درمان مرفین بر حافظه در موش های سالم و الزایمری است.روش بررسی: در مرحله اول موش ها به دو گروه سالین و مرفین (5 میلی گرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی تقسیم شدند . در مرحله دوم موش ها به 5 گروه تقسیم شدند کنترل و شم و گروه های درمان شده با استرپت...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 21 شماره 4
صفحات 646- 654
تاریخ انتشار 1970-01-01
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023